PAVLUS'TAN KORİNTLİLER'E BİRİNCİ MEKTUP    Bölüm 13

1.Ko.13: 1   İnsanların ve meleklerin diliyle konuşsam, ama sevgim olmasa, ses çıkaran çıkaran bakırdan ya da zilden farkım kalmaz.

1.Ko.13: 2   Peygamberlikte bulunabilsem, bütün sırları bilsem, her bilgiye sahip olsam,dağları yerinden oynatacak kadar büyük imanım olsa, ama sevgim olmasa, bir hiçim.

1.Ko.13: 3   Varımı yoğumu sadaka olarak dağıtsam, bedenimi yakılmak üzere teslim etsem, ama sevgim olmasa, bunun bana hiçbir yararı olmaz.

1.Ko.13: 4   Sevgi sabırlıdır, sevgi şefkatlidir. Sevgi kıskanmaz, övünmez, böbürlenmez.

1.Ko.13: 5   Sevgi kaba davranmaz, kendi çıkarını aramaz, kolay kolay öfkelenmez, kötülüğün hesabını tutmaz.

1.Ko.13: 6   Sevgi haksızlığa sevinmez, gerçek olanla sevinir.

1.Ko.13: 7   Sevgi her şeye katlanır, her şeye inanır, her şeyi umut eder, her şeye dayanır.

1.Ko.13: 8   Sevgi asla son bulmaz. Ama peygamberlikler ortadan kalkacak, diller sona erecek, bilgi ortadan kalkacaktır.

1.Ko.13: 9   Çünkü bilgimiz de peygamberliğimiz de sınırlıdır.

1.Ko.13: 10   Ne var ki, yetkin olan geldiğinde sınırlı olan ortadan kalkacaktır.

1.Ko.13: 11   Çocukken çocuk gibi konuşur, çocuk gibi anlar, çocuk gibi düşünürdüm. Yetişkin biri olunca çocukça davranışları bıraktım.

1.Ko.13: 12   Şimdi her şeyi aynadaki silik görüntü gibi görüyoruz, ama o zaman yüz yüze görüşeceğiz. Şimdi bilgim sınırlıdır, ama o zaman bilindiğim gibi tam bileceğim.

1.Ko.13: 13   İşte kalıcı olan üç şey vardır: İman, umut, sevgi. Bunların en üstünü de sevgidir