EYÜP
Bölüm 3
Eyüp.3: 1-2 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi:
Eyüp.3: 3 "Doğduğum gün yok olsun, 'Bir oğul doğdu denen gece yok olsun!
Eyüp.3: 4 Karanlığa bürünsün o gün, Yüce Tanrı onunla ilgilenmesin, Üzerine ışık doğmasın.
Eyüp.3: 5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, Bulut çöksün üzerine; Işığını karanlık söndürsün.
Eyüp.3: 6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, Yılın günleri arasında sayılmasın, Aylardan hiçbirine girmesin.
Eyüp.3: 7 Kısır olsun o gece, Sevinç sesi duyulmasın içinde.
Eyüp.3: 8 Günleri lanetleyenler, Livyatan'ı uyandırmaya hazır olanlar, O günü lanetlesin.
Eyüp.3: 9 Akşamının yıldızları kararsın, Boş yere aydınlığı beklesin, Tan atışını görmesin.
Eyüp.3: 10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için Anamın rahminin kapılarını üstüme kapamadı.
Eyüp.3: 11 "Neden doğarken ölmedim, Rahimden çıkarken son soluğumu vermedim?
Eyüp.3: 12 Neden beni dizler, Emeyim diye memeler karşıladı?
Eyüp.3: 13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, Uyuyup dinlenmiş olurdum;
Eyüp.3: 14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan Dünya kralları ve danışmanlarıyla birlikte,
Eyüp.3: 15 Evlerini gümüşle dolduran Altın sahibi önderlerle birlikte.
Eyüp.3: 16 Neden düşük bir çocuk gibi, Gün yüzü görmemiş yavrular gibi toprağa gömülmedim?
Eyüp.3: 17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, Yorgunlar rahat eder.
Eyüp.3: 18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, Angaryacının sesini duymazlar.
Eyüp.3: 19 Küçük de büyük de oradadır, Köle efendisinden özgürdür.
Eyüp.3: 20 "Niçin sıkıntı çekenlere ışık, Acı içindekilere yaşam verilir?
Eyüp.3: 21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, Onu define arar gibi ararlar;
Eyüp.3: 22 Mezara kavuşunca Neşeden coşar, sevinç bulurlar.
Eyüp.3: 23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, Çevresini Tanrı'nın çitle çevirdiği kişiye?
Eyüp.3: 24 Çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, Su gibi dökülmekte feryadım.
Eyüp.3: 25 Korktuğum, Çekindiğim başıma geldi.
Eyüp.3: 26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, Yalnız kargaşa var."