MEZMURLAR (ZEBUR)    Bölüm 37

Mez.37: 1   Kötülük edenlere kızıp üzülme, Suç işleyenlere özenme!

Mez.37: 2   Çünkü onlar ot gibi hemen solacak, Yeşil bitki gibi kuruyup gidecek.

Mez.37: 3   Sen RAB'be güven, iyilik yap, Ülkede otur, sadakatle çalış.

Mez.37: 4   RAB'den zevk al, O senin içindeki istekleri yerine getirecektir.

Mez.37: 5   Her şeyi RAB'be bırak, O'na güven, O gerekeni yapar.

Mez.37: 6   O senin doğruluğunu ışık gibi, Hakkını öğle güneşi gibi Aydınlığa çıkarır.

Mez.37: 7   RAB'bin önünde sakin dur, sabırla bekle; Kızıp üzülme işi yolunda olanlara, Kötü amaçlarına kavuşanlara.

Mez.37: 8   Kızmaktan kaçın, bırak öfkeyi, Üzülme, yalnız kötülüğe sürükler bu seni.

Mez.37: 9   Çünkü kötülerin kökü kazınacak, Ama RAB'be umut bağlayanlar ülkeyi miras alacak.

Mez.37: 10   Yakında kötünün sonu gelecek, Yerini arasan da bulunmayacak.

Mez.37: 11   Ama alçakgönüllüler ülkeyi miras alacak, Derin bir huzurun zevkini tadacak.

Mez.37: 12   Kötü insan doğru insana düzen kurar, Diş gıcırdatır.

Mez.37: 13   Ama Rab kötüye güler, Çünkü bilir onun sonunun geldiğini.

Mez.37: 14   Kılıç çekti kötüler, yaylarını gerdi, Mazlumu, yoksulu yıkmak, Doğru yolda olanları öldürmek için.

Mez.37: 15   Ama kılıçları kendi yüreklerine saplanacak, Yayları kırılacak.

Mez.37: 16   Doğrunun azıcık varlığı, Pek çok kötünün servetinden iyidir.

Mez.37: 17   Çünkü kötülerin gücü kırılacak, Ama doğrulara RAB destek olacak.

Mez.37: 18   RAB yetkinlerin her gününü gözetir, Onların mirası sonsuza dek sürecek.

Mez.37: 19   Kötü günde utanmayacaklar, Kıtlıkta karınları doyacak.

Mez.37: 20   Ama kötüler yıkıma uğrayacak; RAB'bin düşmanları kır çiçekleri gibi kuruyup gidecek, Duman gibi dağılıp yok olacak.

Mez.37: 21   Kötüler ödünç alır, geri vermez; Doğrularsa cömertçe verir.

Mez.37: 22   RAB'bin kutsadığı insanlar ülkeyi miras alacak, Lanetlediği insanların kökü kazınacak.

Mez.37: 23   RAB insana sağlam adım attırır, İnsanın yolundan hoşnut olursa.

Mez.37: 24   Düşse bile yıkılmaz insan, Çünkü elinden tutan RAB'dir.

Mez.37: 25   Gençtim, ömrüm tükendi, Ama hiç görmedim doğru insanın terk edildiğini, Soyunun ekmek dilendiğini.

Mez.37: 26   O hep cömertçe ödünç verir, Soyu kutsanır.

Mez.37: 27   Kötülükten kaç, iyilik yap; Sonsuz yaşama kavuşursun.

Mez.37: 28   Çünkü RAB doğruyu sever, Sadık kullarını terk etmez. Onlar sonsuza dek korunacak, Kötülerinse kökü kazınacak.

Mez.37: 29   Doğrular ülkeyi miras alacak, Orada sonsuza dek yaşayacak.

Mez.37: 30   Doğrunun ağzından bilgelik akar, Dilinden adalet damlar.

Mez.37: 31   Tanrısı'nın yasası yüreğindedir, Ayakları kaymaz.

Mez.37: 32   Kötü, doğruya pusu kurar, Onu öldürmeye çalışır.

Mez.37: 33   Ama RAB onu kötünün eline düşürmez, Yargılanırken mahkûm etmez.

Mez.37: 34   RAB'be umut bağla, O'nun yolunu tut, Ülkeyi miras almak üzere seni yükseltecektir. Kötülerin kökünün kazındığını göreceksin.

Mez.37: 35   Kötü ve acımasız adamı gördüm, İlk dikildiği toprakta yeşeren ağaç gibi Dal budak salıyordu;

Mez.37: 36   Geçip gitti, yok oldu, Aradım, bulunmaz oldu.

Mez.37: 37   Yetkin adamı gözle, doğru adama bak, Çünkü yarınlar barışseverindir.

Mez.37: 38   Ama başkaldıranların hepsi yok olacak, Kötülerin kökü kazınacak.

Mez.37: 39   Doğruların kurtuluşu RAB'den gelir, Sıkıntılı günde onlara kale olur.

Mez.37: 40   RAB onlara yardım eder, kurtarır onları, Kötülerin elinden alıp özgür kılar, Çünkü kendisine sığınırlar.