Rab’bin buyurduğu eski iyi yollarına dönmek istemeyen halk (16-21), bu yüzden Tanrı’nın yabancı ulusları kullanarak kendilerini cezalandırma tasarısıyla karşı kar­şıya geldi (22-26). Çünkü halkı deneyen Rab’bin aldığı sonuca göre, onlar arınma­yan kötülerdi, yani süprüntüydüler (27-30).

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

16, 17. ayetler: Tanrı, halkının eski yola, yani kendisiyle Sina Dağı’nda içtik­leri anda geri dönmelerini bekliyordu. O antlaşma, Tanrı’nın halkı olarak yaşama­ları için en doğru yoldu ve ancak onda yaşam vardı. Rab, belirlediği yolu kolayca bulsunlar diye onlara peygamberler gönderip kendi sesini dinlemele­rini istedi. Ancak  halk O’nu duymamakta inat ediyordu.

18, 19. ayetler: Ayetlerde, Tanrı’nın ulusları tanık olarak çağırdığı ve halkın başına gelenlerin kendi kurdukları düzenin sonucu olduğu anlatılmaktadır.

20. ayet: Görkemli bir görünüşe sahip olan, ama yürekten olmayan tapınma­ları nedeniyle Tanrı, halkını azarlar. Saba’dan getirilen günnükle, uzak bir ülke­den getirtilen güzel kokulu kamışları kullanarak yaptıkları tapınmalar Tanrı’yı hoşnut edemez. Bir tapınmada ne kadar çok bağış verilirse verilsin, ne kadar mükemmel bir koroyla ilahi söylenirse söylensin, eğer bunlar Rab’be tam bir adanmışlık ve temiz bir yürekle yapılmazsa Tanrı tarafından iğrenç sayılır.

21. ayet: Gelecek olan felaketten kimse kaçamayacaktır. Babalar da oğullar da tökezleyip birlikte düşecek, komşular dostlarıyla birlikte yok olacaklardır. Tanrı’ya isyan, tüm topluluğun mahvolmasına yol açar. ‘Tökezler’ burada Babil’i simgelemektedir.

22-26. ayetler: Tanrı, korkunç bir felakete karşı halkı uyarır. Saldırmak için yaklaşan ordu katı ve acımasızdır. Bu haber nedeniyle halkın yüreği korkuyla hoplar ve dudakları seğirir (Hab.3:16). Kimse bu orduya karşı koyamayacağı için dışarı bile çıkamayacaklardı. Biricik oğlu için yas tutan bir kadın gibi, baş-la­rına gelecek olana ağlamak, bu halk için yapabilecekleri  tek şey ola­caktı.

27-30. ayetler: Rab, yargısını ilan eden ve halkı tövbeye çağıran Yeremya’nın üstlendiği rolü, demir parçalarının arasında gümüş aramak ola­rak tanımlar. ısrail hiç gümüş içermeyen işe yaramaz bir maden, çok dik başlı, çekiştiren ve işe yaramayacak kadar katılaşmış demir parçaları gibidir. Eğer Rab beni ateşle (elem, sıkıntı) arındırırsa, gerçekten de arındırdığı gibi saf altın olarak kalabilecek miyim?

 Dua: Rabbim, senden gelen herhangi bir sıkıntıyı sabırla kabul edeceğim.