Levililer 6:24 - 7:10

c) Günah Sunusu

24 RAB Musa'ya şöyle dedi:

25 "Harun'la oğullarına de ki, günah sunusu yasası şudur: Günah sunusu yakmalık sununun kesildiği yerde, RAB'bin huzurunda kesilecek. Çok kutsaldır.

26 Hayvanı sunan kâhin onu kutsal bir yerde, Buluşma Çadırı'nın giriş bölümünde yiyecek.

27 Sununun etine her dokunan kutsal sayılacak. Kanı birinin giysisine sıçrarsa, giysi kutsal bir yerde yıkanmalı.

28 ıçinde etin haşlandığı çömlek kırılmalı. Ancak tunç bir kapta haşlanmışsa, kap iyice ovulup suyla durulanmalı.

29 Kâhinler soyundan gelen her erkek bu sunuyu yiyebilir. Çok kutsaldır.

30 Ama kutsal yerde günah bağışlatmak için kanı Buluşma Çadırı'na getirilen günah sunusunun eti yenmeyecek, yakılacaktır.

ç) Suç Sunusu

1 "Çok kutsal olan suç sunusunun yasası şudur:

2 Suç sunusu yakmalık sununun kesildiği yerde kesilecek ve kanı sunağın her yanına dökülecek.

3-4 Hayvanın bütün yağı alınacak, kuyruk yağı, bağırsak ve işkembe yağları, böbrekleri, böbrek yağları, karaciğerden böbreklere uzanan perde ayrılacak.

5 Kâhin bunların hepsini sunak üzerinde, RAB için yakılan sunu olarak yakacak. Bu suç sunusudur.

6 Kâhinler soyundan gelen her erkek bu sunuyu yiyebilir. Sunu kutsal bir yerde yenecek, çünkü çok kutsaldır.

7 "Suç ve günah sunuları için aynı yasa geçerlidir. Et, sunuyu sunarak günahı bağışlatan kâhinindir.

8 Yakmalık sununun derisi de sunuyu sunan kâhinindir.

9 Fırında, tavada ya da sacda pişirilen her tahıl sunusu onu sunan kâhinin olacak.

10 Zeytinyağıyla yoğrulmuş ya da kuru tahıl sunuları da Harunoğulları'na aittir. Aralarında eşit olarak bölüşülecektir.

Günah ve Suç Sunusu

Bu metinde günah ve suç sunusuyla ilgili konular yer almakta ve kâhinin, bu sunuları sunduktan sonra artakalanlara yapması gerekenler açıklanmaktadır.

Tanrı'nın ayetlerdeki kimliği:

Bütün ayetler: Günah ve suç sunusundan söz edilirken yalnızca kutsallığı vurgulanmaktadır. Sunu, Tanrı'nın buyurduğu yerde kesilmeli ve artakalanı kutsal bir yerde yenilmeliydi. Sunağı ve tapınağın özel eşyalarını temizleyecek olan kan birinin giysisine dokunduğunda ise o gömlek yıkanmalıydı. Tanrı bizleri de paklayarak Rab'bin tapınağı yaptı. Mesih'in kanını (ölümünü) iyi algılamalıyız. ‘Boş yaşayıştan Mesih'in kanıyla' bizi kurtaran Rab'bin lütfunu anımsayıp Tanrı korkusuyla yaşamamız gerekir (Bkz. 1Pe.1:17-19).

6:26; 7:6, 7. ayetler: Kâhinlerin ve topluluğun suçu için getirilen sunuların hepsi yakmalıktı (4:1-21). Ama halktan birinin getirdiği sunuyu kâhin kutsal bir yerde yiyerek, yakmalık sununun derisini de alabilirdi. Oysa kâhinlerin asla bedel almamaları gerekiyordu. Müjde'yi duyuran kişilerin hizmet ettikleri topluluktan bedensel ihtiyaçlarını karşılamaları yanlış bir şey değildir (1.Korintliler 9:11). Topluluğumuzda Rab'bin hizmetkârlarının ihtiyaçlarının karşılanmasına gerekli özeni gösteriyor muyuz? Rab'bin bir hizmetkârı olarak, Tanrı halkının kutsal bir topluluk olmak üzere büyümesi konusunda gayretle hizmet ediyor muyum?

30. ayet: Kutsal yerde günah bağışlatmak için, kanı Buluşma Çadırı'na getirilen günah sunusunun etini kâhinin yemeden yakması gerekiyordu. Bu sunu kâhinin kendisi ve topluluk içindi (4:1-21). Tüm halkın ve kâhinin günahının bağışlanmasını temsil eden günah sunusu yenmemeliydi.

7:10 ayet: Tanrı, kâhinlere verilen tahıl sunusunun Harun'la oğullarının arasında eşit olarak bölüşmesini buyurdu. Tanrı'nın, lütfuyla bana gösterdiği işi, kendi gücümle yapmış gibi yanlış algıladım mı? Sıkıntı içinde olan Rab'bin hizmetkârlarıyla, aldığımız lütfu paylaşamaz mıyız? (Teselli, teşvik ve maddi imkânlar).

Dua: Tanrım, her zaman Rab'bin kanının değerini düşünerek kutsal bir yaşam sürmek istiyorum.