1.Samuel 17:17-30

17 Bir gün Yişay oğlu Davut'a şöyle dedi: "Kardeşlerin için şu kavrulmuş bir efa buğdayla on somun ekmeği al, çabucak ordugaha, kardeşlerinin yanına git.

18 şu on parça peyniri de birlik komutanına götür. Kardeşlerinin ne durumda olduğunu öğren ve iyi olduklarına ilişkin bir belirti getir.

19 Kardeşlerin Saul ve öbür ısrailliler'le birlikte Ela Vadisi'nde Filistliler'e karşı savaşıyorlar."

20 Ertesi sabah Davut erkenden kalktı. Sürüyü bir çobana bıraktı. Yişay'ın buyurduğu gibi erzağı alıp yola koyuldu. Ordugaha vardığı sırada askerler savaş naraları atarak savaş düzenine giriyorlardı.

21 ısrailliler'le Filistliler karşı karşıya savaş düzeni almışlardı.

22 Davut getirdiklerini levazım görevlisine bırakıp cepheye koştu; kardeşlerinin yanına varıp onları selamladı.

23 Davut onlarla konuşurken, Gatlı Filistli, Golyat adındaki dövüşçü Filist cephesinden ileri çıkarak daha önce yaptığı gibi meydan okudu. Davut bunu duydu.

24 ısrailliler Golyat'ı görünce büyük korkuyla önünden kaçıştılar.

25 Birbirlerine, "ısrail'e meydan okumak için ortaya çıkan şu adamı görüyorsunuz ya!" diyorlardı, "Kral onu öldürene büyük bir armağanın yanısıra kızını da verecek. Babasının ailesini de ısrail'e vergi ödemekten muaf tutacak."

26 Davut, yanındakilere, "Bu Filistli'yi öldürüp ısrail'den bu utancı kaldıracak kişiye ne verilecek?" diye sordu, "Bu sünnetsiz Filistli kim oluyor da yaşayan Tanrı'nın ordusuna meydan okuyor?"

27 Adamlar daha önce verilmiş olan söze göre Golyat'ı öldürecek kişiye neler verileceğini anlattılar.

28 Ağabeyi Eliav Davut'un adamlarla konuştuğunu duyunca öfkelendi. "Ne işin var burada?" dedi, "Çöldeki üç beş koyunu kime bıraktın? Ne kadar kendini beğenmiş ve ne kadar kötü yürekli olduğunu biliyorum. Sadece savaşı görmeye geldin."

29 Davut, "Ne yaptım ki?" dedi, "Bir soru sordum, o kadar."

30 Sonra başka birine dönüp aynı soruyu sordu. Adamlar öncekine benzer bir yanıt verdiler.

Golyat'ın Tehditi

ısrailliler Filistliler'e karşı savaş düzeni almışlardı, ama Golyat'ı görünce bü- yük korku içinde kaçmak zorunda kaldılar. Saul'un büyük ödül önerisi bile hiçbir işe yaramamıştı. Gırtlağına kadar korku bataklığına gömülen ısrail'e gereken tek şey, yalnızca Tanrı'ya güvenmekti. Golyat'ın meydan okumasını durdurabilecek tek kılıç imandır.

Tanrı'nın ayetlerdeki kimliği:

23. ayet: Davut kardeşleri ile selamlaşırken tam o anda ısrail'e edilen hakaretleri duydu. Onun bu sözleri duyması tesadüf değil, Tanrı'nın isteğiydi. Rab'bin bugün dinlemem gereken sözü nedir?

Bana hangi öğütler verilmektedir?

17, 18. ayetler: 40 gün boyunca Filistliler'le karşı karşıya gelen ısrail de büyük olasılıkla yiyecek sıkıntısı başlamıştı. Bu nedenle ışay, oğullarına yiyecek sağlayarak onların durumunu öğrenmek ister. Ruhsal savaşın ön ya da arka cephesi yoktur. Yalnız kendim için ve rahat bir yaşam mı sürüyorum? Ruhsal savaşta olan kardeşlerimize yardım konusunda Rab'bin sözünü dinleyelim ve O'nun yönlendirişine güvenelim.

20-24. ayetler: ısrail ordusu Golyat'ın görünmesiyle savaşma isteğini kaybedip kaçmaya çalıştı. Tıpkı kedinin önündeki fare gibiydiler. Savaş naraları atarak dövüşe hazır görünseler de, Golyat'ın tek sözüyle kaçmaktan başka çare bulamadılar. Dünya benim en zayıf yönlerimi bildiği için, saldırısını bu noktalarda yoğunlaştıracaktır. Rab'den cesaret alarak güçlendim mi?

25. ayet: Kral Saul üç çeşit ödülle askerlerini savaşa teşvik ediyordu. Ama buna rağmen hiç kimse gönüllü olmamıştı. Çünkü o sıralarda ısrail'e gereken teşvik ve teselli değil, imandı. Bana da iman gerektiği halde, teşvik ve ödülle çalışmaya kalkmadım mı?

28. ayet: En büyük ağabey Eliav, Davut'a öfkelenmişti. Olup biteni Davut'un ağzından dinlemeden kendi düşüncesine göre onu yargılayarak suçladı. Ben de kişilere ve olaylara zaman zaman Eliav'ın bakış açışıyla yaklaşmıyor muyum?

Dua: Tanrım, yalnızca sana bakarak ilerleyeyim.