Ey Seçtiğim Kul, Yeşurun!

Yeşaya 44:1-9

1  "Şimdi, ey kulum Yakup soyu, Seçtiğim İsrail halkı, dinle!
2  Seni yaratan, rahimde sana biçim veren, Sana yardım edecek olan RAB şöyle diyor: 'Korkma, ey kulum Yakup soyu, Ey seçtiğim Yşaurun!
3  "'Susamış toprağı sulayacak, Kurumuş toprakta dereler akıtacağım. Çocuklarının üzerine Ruhum'u dökecek, Soyunu kutsayacağım.
4  Akarsu kıyısında otlar arasında yükselen Kavaklar gibi boy atacaklar.
5  "Kimi, 'Ben RAB'be aitim diyecek, Kimi Yakup adını alacak, Kimi de eline 'RAB'be ait yazıp İsrail adını benimseyecek."
6  RAB, İsrail'in Kralı ve Kurtarıcısı, Her Şeye Egemen RAB diyor ki, "İlk ve son benim, Benden başka Tanrı yoktur.
7  Benim gibi olan var mı? Haber versin. Ezeli halkımı var ettiğimden beri olup bitenleri, Bundan sonra olacakları söyleyip sıralasın, Evet, gelecek olayları bildirsin!
8  Yılmayın, korkmayın! Size çok önceden beri söyleyip açıklamadım mı? Tanıklarım sizsiniz. Benden başka Tanrı var mı? Hayır, başka Kaya yok; Ben bir başkasını bilmiyorum."
9  Putlara biçim verenlerin hepsi boş insanlardır. Değer verdikleri nesneler hiçbir işe yaramaz. Putların tanıkları onlardır; Ne bir şey görür ne de bir şey bilirler. Bunun sonucunda utanç içinde kalacaklar.


Tanrı'nın ayetlerdeki kimliği:

l-2a: RAB, "kulum, Yakup soyu", "seçtiğim İsrail halkı" diye hitap ederek İsrail'le olan ilişkisini açıklamaktadır. Bu antlaşmalı ilişki İsrail için kurtuluşun güvencesi ve kaynağıdır. Halkını yaratıp şimdiye kadar sevmeye devam eden RAB'bin, artık onları Babil'den kurtaracağı da kesindir. Beni yaratan RAB'bin, sevgisiyle bana her konuda yardım edeceğine güvenmeliyim.

2b: RAB, İsrail'i "seçtiğim Yeşurun" diye çağırır. "Yeşurun" "doğru kişi" anlamına gelir. İsrail, Tanrı'ya karşı hep itaatsiz bir tavır sergilemişti. Buna rağmen, yine de RAB, onları "Yeşurun" diye çağırmayı seçmişti. RAB kendi doğruluğuyla halkını doğru yola götürmeye ve onları gerçek Yeşurun yapmaya kararlı olduğunu göstermektedir. Böylelikle, İsrail'e çok benzeyen, hatta onlardan çok daha zayıf olan beni de "doğru kişi" olarak görür. Sonunda gerçekten "doğru kişi" yapmaya gücü yeten RAB'be içtenlikle güveniyor muyum?

3-5: Kurumuş toprağı sular gibi, RAB çocuklarının üzerine Ruhu'nu dökecek ve onlar ise akarsuyun kenarındaki ağaçlar gibi boy atarak RAB'be ait oldukları için sevinecekler. O, hâlâ Ruh'u dökerek çoktan kurumuş insan ruhunu yeniler. Bu nedenle topluluğumuzun Kutsal Ruh'la dolması için hararetle dua etmeliyiz. Kutsal Ruh'un tapınağı olarak ne kadar yüce bir kimliğe sahip olduğumu düşünerek RAB'be hamtlar sunmalıyım!

6-9: İlk ve sondur, O'ndan başka Tanrı yoktur. Dünyayı yaratan RAB, dünyanın sonunda da tek yargıç olacaktır. Dolayısıyla başka hiçbir şeye umut bağlamamıza veya hiçbir şeyden korkmamıza gerek yoktur. Yalnız RAB umudum ve değişmeyen kayamdır. Sarsılmadan her konuda O'na güvenmeliyim.

 
Mujde.org