Güneş altında yaşayan biri olarak, vaizin yaşamın anlamını bulma çabası devam ediyor. Bilgece yaşamak yaşamın anlamı değil midir? Emek vererek sevinmek mümkün mü? Vaiz bunların da boş olduğunu söylüyor.
Bana hangi öğütler verilmektedir?
13-16. ayetler: Bilgece yaşamak bir süre için yaşama anlam kazandırır ve değerli görünebilir, ama hayat ölümle noktalandığında bilgelikle akılsızlık arasında fark kalmaz. Bilgelik sonsuz yaşam veremez. Kişinin bilgeliğinin, zenginliğinin ve yaptığı değerli işlerin ölümden sonra hiçbir anlamı kalmaz. Yalnızca Tanrı yaşamımızın sağlam (kalıcı ya da sonsuz) temelidir. Yaşamımı bu temel üzerinde kuruyor muyum?
18-23. ayetler: Vaiz, yaşam boyu süren bilgeliğinin, bilgi ve beceriyle çalışarak emek verip kazandıklarının kendisinin olamayacağını anlayarak üzülür ve hayal kırıklığına uğrar. Bunca emek verip kazanılan bu servet de boştur. Kişi öldüğünde bütün bunları yanında götüremez, emek verip kazandığı her şey, hiç emek vermeyen birine kalacaktır. Bu kişilerin de mirası nasıl koruyacakları belli değildir. Neden durmadan çalışıyorum? Kazandıklarımı sadece kendim için mi harcıyorum? Oysa kazandığımla Tanrı’ya hizmet ettiğimde, sonsuz sevinç duyabilirim.
24-26. ayetler: Yahudiler Vaiz Kitabı’nı Çardak Bayramı’nda okurlardı. Üzüm, incir ve zeytin toplama mevsiminde yapılan bu bayram, Yahudiler’in en sevinçli günleriydi. Vaiz Kitabı’nı Çardak Bayramı’nda okuduklarında, içsel tatminin Tanrı’yla doğru ilişki kurmakla mümkün olduğunu hatırlar ve sevinirlerdi. Gerçek sevinç Tanrı’dadır. Yaptığım işlerden sevinç duyuyor muyum? Tanrı’ya teşekkür edelim. Tanrı’yla samimi ilişkiden kaynaklanmayan mutluluk boştur. Nasıl sevinç dolu bir yaşam sürdürebilirim? Her günü, Tanrı’dan gelen bir armağan olarak kabul edip O’na şükrederek yaşamak, doğru bir yaşam sürmenin anahtarıdır.
Dua: Emek verdiğimde bana sevinç sağlayan Rab’be teşekkür ediyorum.
|