Kendi halkını bırakmaya kararlı olan Rab’bi, bu tasarısından hiç kimse döndüremez. Yahuda’nın günahından nefret eden Rab, artık ısrail’i çocuk­suz bırakacak ve dul kadınları denizin kumu kadar çoğaltacaktır.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

15:1-4. ayetler: Yeremya’nın yalvarışlarına rağmen Rab, yargı planından vazgeçmeyecektir. Rab, ısrail’in en büyük peygamberleri olan Musa’yla Samuel bile yalvarsa, yalvarışlarının yetmeyeceğini söylüyor. Rab’bin bu davranışı, O’nu tanıdığımızdan çok farklı değil mi? ıtaatsiz halkından vazge­çen Tanrı’nın bu yönünü de bilmeliyiz. O’nun kurtarışını ve bağışlayı­şını çok mu hafife aldım?

15:5-9. ayetler: şimdiye kadar defalarca halkını yok etmekten vazgeçen Rab, bu kez yargıdan vazgeçmeyeceğini söylüyor. O’nun sabrı hedefsiz ve seyirci kalarak beklemek, günaha bakamadığı için yargılamamak değil­dir. Tanrı’nın sabrı, yalnızca Kendisine dönülmesini beklemekten kay­naklanır. Günahın sonucu olan yargı hemen gelmiyor diye günah işle­meye devam edersek, Rab’bin bizi de asla bağışlamayacağı bir günle karşılaşı­rız. Henüz tövbe fırsatı varken O’na dönmeliyiz.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

19, 20. ayetler: Yeremya, Rab’bin Kendisine ait olan Siyon’dan vazgeç­meye kararlı olduğunu anlayıp O’na yalvarır. Kendisini halkın yerine ko­yup, kendi günahını itiraf eder gibi, Rab’be halkın ve atalarının günahını itiraf eder. Eğer Rab’bin yargısını hissedersem başkalarının hatasına bakma­dan, kendimi de içine katarak, “günahı” kendi günahımız olarak iti­raf edip tövbeyle geri dönmeliyiz.

21, 22. ayetler: Yeremya Rab’be görkemi, antlaşması ve Kendi adı uğ­runa halkı bağışlaması için yalvarır. O, yalnızca Rab’bin yağmur yağdıra­rak kuraklığı sona erdirme gücüne sahip olduğuna iman ediyordu. Böyle­sine doğru bir biçimde Rab’bi tanıyıp yalvardığı halde, istediği yanıtı alamaz. Rab dualarıma göre cevap vermez. Gerçek ve doğru dua, Rab’bin çö­zümünü kabul etmektir. 

Dua: Rabbim, ............günahımdan geri dönüyorum. Bana merhamet et ve bağışla.