1.Selanikliler 2:1-12

Pavlus'un Selanik'teki hizmeti

1 Kardeşler, size yaptığımız ziyaretin boşa gitmediğini siz de biliyorsunuz.

2 Bildiğiniz gibi, daha önce Filipi'de eziyet görmüş ve hakarete uğramıştık. Ama şiddetli karşı koymalara rağmen, Tanrİsal müjdeyi size duyurmak için Tanrımızdan cesaret aldık.

3 Çağrımızın kaynağında yalan ya da kirli bir emel olmadığı gibi, bunun hileli bir yönü de yoktur.

4 Tersine, Tanrı tarafından Müjde'yi emanet almaya layık görüldüğümüz için, biz insanları değil, yüreklerimizi sınayan Tanrı'yı hoşnut edecek şekilde konuşuyoruz.

5 Bildiğiniz gibi, hiçbir zaman pohpohlayıcı sözlerle ya da açgözlülüğü örten bir maskeyle gelmedik. Tanrı buna tanıktır.

6 ınsanlardan gelecek bir övgünün peşinde değildik - ne sizden, ne başkalarından.

7 Mesih'in elçileri olarak size ağırlığımızı hissettirebilirdik. Ama çocuklarını bağrına basan bir anne gibi size şefkatle davrandık.

8 Sizlere öylesine gönülden bağlanmıştık ki, sizinle yalnız Tanrı'nın müjdesini değil, kendi canlarımızı da paylaşmaya razıydık. ışte sizi o denli seviyorduk!

9 Evet kardeşler, nasıl uğraşıp didindiğimizi hatırlarsınız. Hiçbirinize yük olmamak için gece gündüz çalıştık, Tanrı'nın müjdesini size duyurduk.

10 ıman eden sizlere karşı davranışımızın ne denli kutsal, adil ve kusursuz olduğuna siz tanıksınız; Tanrı da buna tanıktır.

11 Bildiğiniz gibi, bir baba çocuklarına nasıl davranırsa, her birinize öyle davrandık.

12 Sizi yüreklendirdik, teselli ettik, kendi egemenliği ve yüceliğine çağıran Tanrı'ya yaraşır biçimde yaşamaya özendirdik.

Tanrı’yı Hoşnut Eden Hizmetkârlar

Pavlus, Selanik kilisesine örnek olan (1:5, 9) ve kendisiyle birlikte emek verenlerin hizmetini anlatıyor. Selanik kilisesine Tanrı’yı tanıkları olarak göstermekten çekinmeyen Pavlus ve arkadaşları saf, kutsal, yumuşak yürek ve sevgiyle hizmet ettiler.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

2. ayet: Filipi’de zindana attırılan Pavlus’la arkadaşını mucizevi şekilde kurtaran Tanrı, onların Selanik’te de şiddetli karşı koymalara rağmen Müjde’yi duyurmalarına yardım etti. Müjde’yi duyurmaktan korkmayalım. Rab her an bizimle birliktedir ve bize bu konuda yardımcı olacaktır.

12. ayet: Tanrı bizleri egemenliğine ve yüceliğine çağırmaktadır. Yaratılışın ve kurtarışın amacı budur; Müjde’yi duyuran elçinin amacı ise, imanlıları Tanrı’ya yaraşır biçimde yaşamaya özendirmektir. Beni çağıranın amacıyla yaşamımın amacı aynı mı?

Bana hangi öğütler verilmektedir?

3, 4. ayetler: Tanrı tarafından Müjde’yi emanet almaya layık görülen Pavlus, insanları hoşnut etmek amacıyla hileli sözlerle konuşmadı. Onun amacı yalnızca yüreği sınayan Tanrı’yı hoşnut etmekti. Tanrı’nın değerlendirmesinden çok, insanların göstereceği tepkiye önem verirsek, Müjde’yi onların kulağına hoş gelecek şekilde değiştirme ya da daha dikkat çekici yollara başvurma isteğiyle aldanabiliriz.

5-8. ayetler: Elçiler Selanikliler’e pohpohlayıcı sözlerle, açgözlülüğü örten bir maskeyle ya da elçilik yetkisini kötüye kullanarak değil, çocuklarını bağrına basan bir anne gibi, kendi canlarını bile feda etmeyi göze alarak şefkatle davrandılar. Ancak “sevgi” sayesinde böyle bir hizmet verebildi. ımanlı kardeşlerime sevgi ve şefkatle mi yaklaşıyorum?

9. ayet: Elçiler topluluğa yük olmamak için, haklarından bile vazgeçerek çalıştılar. Topluluğuma yük olacak kadar büyük bedel isteyen bir önder miyim?

10-12. ayetler: Elçiler imanlı kardeşlerini ve Tanrı’yı tanık gösterecek kadar kusursuz bir biçimde hizmet ettiler. Pavlus Tanrı’ya yaraşır biçimde yaşamayı imanlılara bir baba şefkatiyle öğretti. Müjde’yi yalnız sözle değil, eylemle de duyuran biri miyim?

Dua: Tanrım, beni sınadığında seni hoşnut eden bir gün geçirmek istiyorum.