2.Korintliler 4:1-15

Cesaretimizi yitirmeyiz

1 Bu nedenle, bu hizmeti Tanrı'nın merhametiyle üstlenmiş olan bizler cesaretimizi yitirmeyiz.

2 Gizli ve utanç verici yolları reddettik. Hileye başvurmayız. Tanrı'nın sözünü de çarpıtmayız. Gerçeği ortaya koyarak kendimizi Tanrı'nın önünde her insanın vicdanına tavsiye ederiz.

3 Yaydığımız müjde örtülü ise de, mahvolanlar için örtülüdür.

4 Tanrı'nın görüntüsü olan Mesih'in yüceliğini bildiren müjdenin ışığı imansızların üzerine doğmasın diye bu çağın ilahı onların zihinlerini kör etmiştir.

5 Biz kendimizi ilan etmiyoruz; ama Mesih İsa'yı Rab, kendimizi de İsa'nın uğruna kullarınız ilan ediyoruz.

6 Çünkü, «Karanlıktan ışık parlayacak» diyen Tanrı, İsa Mesih'in yüzünde parlayan kendi yüceliğini tanımamızdan doğan ışığı bize vermek için yüreklerimizi aydınlattı.

7 Üstün gücün bizden değil, Tanrı'dan kaynaklandığı bilinsin diye biz bu hazineye toprak kaplar içinde sahibiz.

8 Her yönden sıkıştırılmışız, ama ezilmiş değiliz. şaşırmışız, ama çaresiz değiliz.

9 Kovalanıyoruz, ama terk edilmiş değiliz. Yere yıkılmışız, ama yok olmuş değiliz.

10 İsa'nın yaşamı bedenimizde açıkça görülsün diye İsa'nın ölümünü her zaman bedenimizde taşıyoruz.

11 Çünkü İsa'nın yaşamı bizim ölümlü bedenimizde açıkça görülsün diye, biz yaşayanlar İsa uğruna sürekli olarak ölüme teslim ediliyoruz.

12 Böylece bizde ölüm, sizde ise yaşam etkin olmaktadır.

13 «ıman ettim ve bu nedenle konuştum» diye yazılmıştır. Aynı iman ruhuna sahip olarak biz de inanıyor ve bu nedenle konuşuyoruz.

14 Çünkü Rab İsa'yı ölümden dirilten Tanrı'nın, bizi de İsa'yla dirilteceğini ve sizinle birlikte kendi önüne çıkaracağını biliyoruz.

15 Bütün bunlar sizin yararınızadır. Böylelikle Tanrı'nın lütfu çoğalıp daha birçoklarına ulaştıkça, Tanrı'nın yüceliği için şükran artsın.

Pavlus önceki metinde, Musa’nın hizmetiyle elçiliği karşılaştırmıştı. Bugünkü metinde ise, elçiliğin yüceliği ve sıkıntıları ele alınmaktadır.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

5, 6. ayetler: Tanrı’nın, İsa Mesih’in yüzünde parlayan kendi yüceliği, O’nu ta-nımamızdan doğan ışıkla yüreklerimizi aydınlattı. Bu Müjde’yi anlayanlar, yalnızca Mesih’in Rab olduğunu kendilerinin ise O’nun kulu olduğunu kabul ederler. Yaptığım işlerle kendimi mi, yoksa Mesih’i mi ilân ediyorum? Ben bir kul muyum, yoksa hükümdar mı?

7-10. ayetler: Tanrı, yüce ve sağlam bir hazine olan Müjde’yi ilân etmek için, toprak bir kap gibi hassas ve zayıf olan bizleri seçti. Toprak bir kap olduğumu bilirsem, Müjde’nin üstün gücü göründüğü zaman yalnızca Tanrı’yı yücelterek (7) her türlü sıkıntıya dayanır (8, 9), Mesih’in ölümünü her an bedenimde taşırım (10). Müjde hazinesini içimde taşıdığım için sevinç duyuyor muyum?

10-12, 14. ayetler: Tanrı, İsa’nın yaşamını sıkıntıdan sonra dirilişin yüceliğine kavuşturandır. Sıkıntılı zamanlarımda, cesaretimi kırmadan İsa Mesih’in diri oluşundan sevinç duymalıyım. İsa Mesih’i ölümden dirilten Tanrı, bizi de O’nunla beraber diriltmiştir.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

1, 2. ayetler: Yeni Antlaşma’nın Tanrı’nın merhametiyle üstlenilen bir hizmet olduğunu anlamak, tutumlarımızı değiştirmemizi sağlar. Pavlus nasıl bir tutumla Müjde’yi yaydı? Ben de Müjde’yi cesaretimi yitirmeden yayacak mıyım?

3, 4. ayetler: Müjde’yi yaymamıza karşı çıkanlarla her zaman karşılaşabiliriz. Müjde’nin insanlar tarafından anlaşılmamasının nedeni ne akılsızlıktan nede ruhsal sorunlardan kaynaklanır. şeytan bu kişilerin zihinlerini kör etmiştir. Müjdelerken reddedildiğimde cesaretimi kaybetmemeli ve Müjde’yi anlamayanlar için daha çok dua etmeliyim.

Dua: Tanrım, toprak kaba benzeyen bana, yüce bir hazine olan Müjde’yi verdiğin için sana şükrederim.