Tanrı, kuzeyden gelecek felaketin getireceği yıkım konusunda halkını uyar­makta ve günahlarından dönmelerini istemektedir.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

5-9. ayetler: Tanrı bu ayetlerde kuzeyden felaket getireceğini söylemekte­dir. Düşmanlar aslan gibi acımasız bir şekilde ülkeyi viran ede­rek ele geçireceklerdir. şaşkına dönecek olan halk, hayatta kalmak için evlerinden kaçacaklar, yaşadıkları kentler boş ve viran kalacaktır. Ülke­nin kralı ve önderleri bile şaşkına dönerek bu duruma hazırlıksız yakala­nacaklardır. Tanrı, halkın ruhsal durumuna hiç önem vermedikleri için, kâhinlerin ve peygamberlerin de şaşıracağını söylemektedir. Böyle gün­ler gelmeden kendimizin ve topluluğumuzun davranışlarına çeki dü­zen vermeliyiz.

13. ayet: Bir nöbetçi, düşmanların yaklaşmasını nasıl izlerse, Tanrı da düşmanların yaklaşmasını öylesine canlı bir ifadeyle anlatır. Eğer gelecek olan yargı açıksa, artık her şey için çok geç kalınmış demektir.

15, 16. ayetler: Düşmanlar gelirken felaket haberinin de ilan edilmesi gerek­mektedir. Dan’dan başlayıp Efraim dağlarına ve oradan da Yeruşalim’e kadar bu haber duyurulmalıydı. Tanrı sürekli kendisine dön­memi hatırlattığı halde, O’nun bu çağrısını duymazdan mı geliyorum?

Bana hangi öğütler verilmektedir?

9. ayet: Herkes kendi sorumluluğunu taşıyacaktır, ama önderlerin sorumlu­luğu çok daha büyüktür. Kilisenin sayıca büyümesinden hoşnut olan, ama ruhsal hastalıkları olan kardeşlerin durumuna pek dikkat etme­yen biri miyim?

10. ayet: Yeremya derin bir umutsuzluk içinde Rab’be seslenir ve sahte pey­gamberlerin esenlik mesajlarıyla halkı aldatmalarına niçin izin verdi­ğini sorar. Aslında Yeremya’nın bu sözleri Rab’be olan şikayetini değil, halkına olan sevgisini göstermektedir. Kendi kendimizi tuzağa düşürüp so­rumluluğu Rab’be yükleyemeyiz. Rab’de zor büyüyen bir kardeşe böyle bir sevgi duyabiliyor muyum?

14. ayet: Sorunlar her zaman yürekteki kötülüklerden kaynaklanmaktadır. Temiz bir yüreğe sahip miyim?

Dua: Tanrım, yanlış öğretişlerle aldatılmamam için bana yardım et!