Tanrı, halkın arasında yaygınlaşmış olan puta tapınmayı, verdiği dört ben­zetme aracılığıyla şiddetle azarlıyor.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

20, 25. ayetler: Halk, ‘Kulluk etmeyeceğim’ diyerek, Tanrı’yla bağlarını koparıp yabancı ilahların ardından gitmişti. Rab bu şekilde davranmamala­rını defalarca söylediği halde dinlememişlerdi. Bunun an­lamı ruhsal zinadır.

21. ayet: Rab Yahuda’yı en iyi cinsten, seçme bir asma olarak dikmişti. Ama Rab’bin beklentisini hiçe sayarak kötü meyveler vermişler ve O’nu hayal kırıklığına uğratmışlardı. Benim verdiğim meyveler nasıl?

22, 23. ayetler: Halkın suçu artık temizlenemeyecek kadar ağırlaşmıştı. Buna rağmen günah işlediklerini kabul etmiyorlardı. Her ne kadar günah iş-lemediklerini iddia etseler de, vadide yaptıklarını inkâr edemezlerdi. Hinnom Vadisi’nde yabancı ilahlara tapınırlarken insan bile kurban edili­yordu, bu konuda vadi bir hayli ün salmıştı. Kİsacası, vicdanları o kadar körleşmişti ki, günahlarının farkında bile değillerdi. şu sıralarda ruhsal açı­dan duygusuzlaştığım oldu mu?

23, 24. ayetler: ısrail’in putların ardından koşması, azgın ve ayağı tez bir dişi deveye benzetilmektedir. Halk günahtan zehirlenmiş gibiydi, Rab’bin uya­rılarını duyamıyorlar ve tutkularının peşinden sürükleniyorlardı. Bıraka­madığım bir günah var mı?

26-28. ayetler: Yabancı ilahlara tapındıkları için öncelikle halkın önder­leri utandırılacaktır. Felaket geldiğinde taptıkları ilahların yardımını bekler­ler, ama onların yardım edecek güçte olmadığını anladıklarında çok geç kalmış olacaklardır. Tanrı dışında başka ilahlara güveniyor muyum? Tanrı’ya taparken, başka ilahlara da tapmanın ne zararı olur diyen biri mi­yim? Eğer böyle bir imana sahipsem, bir gün aniden utandırılacağımı bilmeli­yim.

Dua: Rabbim, ruhsal duygusuzluğa düşmemem için bana yardım et!