Sevdiği halkı bereketlemek isteyen Tanrı, onların Kendisine geri dönmelerini ke­derle bekler. Rab, döndükleri takdirde halkının dualarını yanıtlayacağına söz vermek­tedir.

Tanrı’nın ayetlerdeki kimliği:

19, 21. ayetler: Rab Yahuda’nın ihanetine üzülmektedir. Onlarla çok özel bir ilişki içinde olmak istemesine rağmen Rab’den uzaklaşmışlardı. Tanrı’nın bana olan sevgisindeki sadakati kavrayabiliyor muyum?

22. ayet: Tanrı, halkını dönekliklerini iyileştireceğine söz vererek geri çağırı­yor. Bu çağrı, yeni vaadin sonucunda herkesin günahın etkisinden özgür kılınaca­ğını ifade eden bir açıklamadır. Tanrı, günahını itiraf edip kendisin­den yardım isteyenleri geri çevirmez.

Bana hangi öğütler verilmektedir?

22b-25. ayetler: Tanrı, halkına Kendisine dönmesi için çağrı yaptığında, put­lara tapınmanın boşluğunu bile itiraf ederek yaptıkları kötülüklerden vazgeçer gibi göründüler. Ama bu, yalnızca Rab’bin öfkesinden kaçmak için takındık­ları sahte bir tutumdu (4:3-4). Günahımızı itiraf ederken, hayatımızı değiştirme­den yalnızca söz vermekle mi kalıyoruz?

1, 2. ayetler: ısrail soyu, ulusları Rab’be ulaştırma görevini üstlenmişti. Bu, uzun zaman önce ıbrahim’i çağıran Tanrı’nın amacıdır (Yar.12:1-13). Rab’bin bu kadar büyük ve önemli planının yerine gelmesi, Yahuda’nın sadaka­tine bağlıdır. Tanrı bana ve kiliseme de bu görevi verdi. Sadakatle, ada­letle ve doğru yaşamımla bu görevi yerine getirebiliyor muyum?

3. ayet: ışletilmemiş toprağı sürmek, ölüye verilen yeni hayatı simgeleyen bir ha­rekettir. Kendimizde veya topluğumuzda dikenler çoğaldığı için Müjde to­humu filizlenmekte zorlanıyor mu? ışletilmemiş toprak olan insanlar için na­sıl çalışabiliriz?

4. ayet: Rab, yalnızca bedensel sünnetle O’nun çocuğu olunamayacağını, yüre­ğin de sünnet edilmesi gerektiğini buyurmaktadır. Yüreğimiz tamamen de­ğişmeden Tanrı’nın çocuğu (halkı) olamayız. Her gün kendimi inkâr ederek çarmıhımı taşır ve dünyasal düşüncelerden ayrı yaşarsam, yüreğimi ancak o za­man sünnet etmiş olurum.